Bασικά σημεία
- Σίδηρος αίμης για καλύτερη απορρόφηση
- Σύμπλεγμα βιταμινών Β και C, απαραίτητων στην αιμοποίηση
- Χαλκός για την ταχύτερη απορρόφηση σιδήρου και την παραγωγή ερυθροκυττάρων
- Μικρό μέγεθος δισκίου για εύκολη χορήγηση
Η κύρια λειτουργία του σιδήρου στον οργανισμό είναι η παραγωγή αιμοσφαιρίνης και μυοσφαιρίνης, δύο πολύ σημαντικών ουσιών για τη μεταφορά οξυγόνου. Επίσης, ο σίδηρος έχει ζωτικό ρόλο στη λειτουργία αρκετών ενζύμων, όπως τα κυτοχρώματα. Το πιο σημαντικό αρνητικό αποτέλεσμα της έλλειψης σιδήρου είναι η αναιμία. Το περιεχόμενο του οργανικού σιδήρου με τη μορφή αίμης είναι η καλύτερα απορροφήσιμη μορφή σιδήρου με πολύ μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα σε σχέση με το μη-οργανικό σίδηρο.
Ο χαλκός είναι συστατικό δύο ενζύμων, των φεροξειδασών, τα οποία έχουν την ιδιότητα να οξειδώνουν το σίδηρο σε μορφή που μπορεί να μεταφερθεί στον τόπο παραγωγής ερυθροκυττάρων. Ο ρόλος του χαλκού στην παραγωγή ερυθροκυττάρων επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι στην περίπτωση έλλειψης χαλκού, η κινητοποίηση του σιδήρου από τα σημεία αποθήκευσης είναι ελλιπής με αποτέλεσμα τη μείωση παραγωγής ερυθροκυττάρων.
Η βιταμίνη Β6 (πυριδοξίνη) χρησιμοποιείται στον οργανισμό ως συνένζυμο σε φωσφορική μορφή. Η φωσφορική πυριδοξίνη είναι βασικό συνένζυμο στη διαδικασία παραγωγής της αίμης, του κύριου συστατικού της αιμοσφαιρίνης.
Το φολικό οξύ παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην παραγωγή ερυθροκυττάρων, όμως για να εξασφαλιστεί αυτή η διαδικασία πρέπει να υπάρχει και επαρκής ποσότητα βιταμίνης Β12 (κοβαλαμίνης). Ανεπάρκεια αυτών των 2 βιταμινών προκαλεί επιδείνωση της παραγωγής DNA στα ταχέως αναπτυσσόμενα κύτταρα του μυελού των οστών με αποτέλεσμα την παραγωγή μεγάλων ανώριμων ερυθροκυττάρων με ανεπαρκή ποσότητα αιμοσφαιρίνης.
Συνιστώμενη ημερήσια δόση
1 δισκίο ανά 10 κιλά σ.β
